door Boy Tijbosch
Great Smoky Mountains National Park, Yosemite National Park en Grand Canyon National Park hebben allemaal één ding gemeen. Ze mogen namelijk ieder jaar weer rekenen op gigantische bezoekersaantallen, bestaande uit miljoenen nationale én internationale reizigers. Maar er zijn gebieden die het met beduidend minder hoge cijfers moeten doen. Zo wordt Florida’s Dry Tortugas National Park jaarlijks een kleine 60.000 keer bezocht, terwijl Michigan’s Isle Royale National Park het met nóg minder bezoekers moet doen: 16.000. Maar er is één park dat daarin de kroon spant…
Gates Of The Arctic National Park in Alaska is al jaren het minst bezochte nationale park van de Verenigde Staten. Hier komen jaarlijks slechts 11.000 reizigers op af. Dat is overigens niet heel vreemd. Het park ligt namelijk in de absolute wildernis van Alaska en is ongelooflijk lastig te bereiken. Wie de barre trip naar de poorten van Gates Of The Arctic uiteindelijk wel doorstaat, moet zichzelf maar zien te behelpen. In het park vind je geen wandelpaden en geen bezoekerscentra. Reizigers zijn compleet op zichzelf aangewezen.
Daar bovenop komt nog eens dat de temperaturen in Gates alles behalve ideaal zijn. Tussen november en maart daalt het kwik tot -30 en -45 graden Celsius: toegang is dan praktisch geen optie. Pas in juni verdwijnt het ijs op de rivieren en is het gebied soort van toegankelijk.
Het schaarse aantal reizigers dat de kou trotseert, treft een schitterend landschap vol wildlife. Kariboes, grizzlyberen, wolven en vossen noemen Gates Of The Arctic allemaal hun thuis. De gigantische bergen, rotsformaties, gletsjers en wilde rivieren zijn een garantie voor een adembenemend schouwspel. Opvallend genoeg kent het park wel een beschaving. In het dorpje Anaktuvuk Pass wonen de Nunamiut-indianen.
Wil je een van de 11.000 jaarlijkse bezoekers zijn? Dan bestaat de kans dat je haast moet maken. Wetenschappers hebben aangegeven dat de klimaatverandering de continuïteit van het gebied in gevaar brengt en twijfelen of het park in de huidige vorm blijft bestaan.
