Yanks en kaas – ze zijn onafscheidelijk. Géén product dat volgens de doorsnee Amerikaan niet beter smaakt onder een vette laag Cheddar. Maar zoals je waarschijnlijk al vermoedde: het chemische product dat men te pas én te onpas gebruikt – is géén kaas. En bovendien weinig Amerikaans.
door Boy Tijbosch
Ken je ze ook? Die té rijkelijk belegde sandwiches uit de USA? Broodjes voorzien van een laag kaas waar de koe een week voor heeft moeten sparen. Hoewel, koe? Eigenlijk verricht een machine het zware werk. Want hoewel de Native Americans, de oorspronkelijke bewoners van de VS, van véél markten thuis waren, hadden zij van één handeling géén kaas gegeten: het produceren van kaas.
AMERIKAANSE VARIANT
Cheese deed haar intrede via de immigranten. Grote, oerdegelijke hompen kaas werden ingevoerd en gewoon uit het kolonistenvuistje gegeten. Desondanks voldeed deze Europese variant niet aan alle eisen. Men mistte een Amerikaanse versie, een typische kaas voor het kansenland. Zodoende ontstond Cheddar. Oranjegeel van kleur en voorzien van een juiste dosis conserveringsmiddelen om altijd en overal genuttigd te kunnen worden.
Pas toen Kraft zich ermee ging bemoeien, veranderde kaas de gehele consumptiemaatschappij. Zijn machines produceerden Cheddar aan de lopende band. Geserveerd in vierkante plakken, inclusief laag plastic. Met als belangrijkste eigenschap het hoge smeltvermogen. Resultaat – in Amerika smaakt, volgens de kenners, álles beter met melted cheese.
KAAS?
Dat kaas oorspronkelijk géén Amerikaans product is, lijkt logisch in een land gesticht door immigranten. Frappanter is het dat de plakken Cheddar óók geen kaas zijn. Kraft is een zogenaamde meltability van melk, olie en gelatine, voorzien van een flinke kwak boter. Klinkt ’t niet smakelijk. We ontkennen ook niet dat Amerikaanse kazen weinig vers zijn. Maar qua populariteit heeft Cheddar voorlopig niets te klagen.
