Indrukwekkend: het Oklahoma City National Memorial
Sta even stil bij de geschiedenis tijdens je reis naar Oklahoma City en bezoek het indrukwekkende Oklahoma City National Memorial. Dit is het Oklahoma City National Memorial Het Oklahoma City National Memorial is een indrukwekkende plek die de tragische aanslag op het Alfred P. Murrah Federal Building op 19 april 1995 herdenkt. Dit serene en zorgvuldig ontworpen memorial ligt in het hart van Oklahoma City en trekt jaarlijks duizenden bezoekers die stilstaan bij de 168 levens die die dag verloren gingen. Het memorial bestaat uit verschillende elementen, waaronder de iconische Reflecting Pool, de Field of Empty Chairs, en de Survivor Tree, een symbolische boom die de veerkracht van de gemeenschap vertegenwoordigt. Het omliggende terrein nodigt uit tot reflectie en rust. Met een perfecte balans tussen symboliek en eenvoud, biedt het memorial een plek om te gedenken, te leren en hoop te vinden in de kracht van eenheid. Dit is de geschiedenis van het memorial De ochtend van 19 april 1995 begon als elke andere, totdat een verwoestende explosie het Alfred P. Murrah Federal Building trof. De aanslag, gepleegd door binnenlandse terroristen, eiste het leven van 168 mensen, waaronder 19 kinderen. Het was destijds de dodelijkste terroristische aanval op Amerikaanse bodem. Kort na deze tragedie kwam de gemeenschap van Oklahoma City samen om een plek te creëren die de slachtoffers zou eren, de overlevenden zou steunen en een boodschap van vrede zou uitdragen. Het Oklahoma City National Memorial werd geopend op 19 april 2000, precies vijf jaar na de aanslag. Elk element van het memorial draagt een specifieke betekenis. De Empty Chairs staan voor de slachtoffers, met kleinere stoelen voor de kinderen. De Gates of Time markeren de momenten vóór en na de explosie, terwijl de Reflecting Pool rust en introspectie symboliseert. Zo reis je naar het memorial Het Oklahoma City National Memorial ligt in het centrum van Oklahoma City en is eenvoudig te bereiken, ongeacht je vervoerswijze. Vanaf Will Rogers World Airport is het ongeveer 20 minuten rijden. Voor bezoekers die met de auto komen, zijn er meerdere parkeeropties in de buurt, waaronder garages en betaalde parkeerterreinen. Dit artikel wordt je aangeboden door Oklahoma Tourism & Recreation.
De Blue Whale of Catoosa: Route 66’s vreemdste roadside attraction
Langs de Route 66 vind je uiteenlopende bizarre attracties, maar wij vinden de Blue Whale of Catoosa, een enorme blauwe walvis met pet, toch wel de spreekwoordelijke kroon spannen. Want dat is eigenlijk precies wat de Blue Whale of Catoosa in de staat Oklahoma is: een betonnen walvis in een klein meertje die in een ver verleden nog functioneerde als glijbaan. Maar goed. Gezien je langs deze handelsweg van weleer ook tien bruut in de grond gestampte Cadillacs én een restaurant waar steaks van twee kilo gratis zijn als je ze binnen zestig minuten opeet vindt, kijken we nergens meer van op. [themify_layout_part id=34172] Waar komt de Blue Whale of Catoosa vandaan? Het even bizarre als imposante kunstwerk was ooit het geesteskindje van ene Hugh Davis. Hij bouwde het gevaarte voor zijn vrouw Zelta, maar die moest er niets van weten. ‘Pleur hem maar in het park’, aldus de nogal ondankbare Zelta. En zo geschiedde. De Blue Whale belandde in een klein park in Catoosa, Oklahoma en groeide daar wonderwel uit tot een toeristische attractie voor reizigers over de naburige Route 66. Dat bleef het jarenlang, hoewel er na het overlijden van eerst Hugh en daarna Zelta toch wel enige klad in de walvis kwam. De Blue Whale of Catoosa leek te verloederen, tot een crowdfunding-actie van de mensen van Catoosa en een Amerikaanse hotelketen het beest van de ondergang redde. [themify_layout_part id=34170] Waar vind ik dit opmerkelijke beeld? De walvis is inmiddels weer up and running – hoewel hij niet meer wordt gebruikt als glijbaan. Het is echter een leuke photo opp voor iedereen die over de Route 66 rijdt – hoe melig de walvis dan ook mag zijn – én een populaire picknickstek voor de inwoners van Catoosa. Wil je de walvis met eigen ogen zien? Dat kan – uiteraard. Het adres is 2600 OK-66 in Catoosa, Oklahoma. [themify_layout_part id=37739] [themify_layout_part id=34047]
Roadside America: de bizarre beelden langs de Enchanted Highway
Je kunt het altijd aan Amerikanen toevertrouwen om van een stuk niemandsland toch iets aantrekkelijks te maken. De Enchanted Highway in North Dakota is daar een toonaangevend voorbeeld van. Wie een roadtrip door The States heeft gemaakt, weet dat de kans groot is dat je vroeg of laat iets opmerkelijks tegenkomt. Voorbeelden van wat we bedoelen? De Cadillac Ranch in Amarillo, Texas. De Bowling Ball Yard in Nowata, Oklahoma. Gemini Giant in Wilmington, Illinois. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. North Dakota is geen uitzondering. Ook in deze staat moet je op sommige plekken echt goed zoeken naar een fatsoenlijk restaurant, maar kun je zomaar tegen ’s werelds grootste bizon aanlopen. Deze betonnen variant staat in het plaatsje Jamestown. Salem Sue is nog zo’n paradepaardje: een gigantische koe van glasvezel die hoog boven Interstate 94 uittorent. Hét boegbeeld van creativiteit en wilskracht? Dat is de Enchanted Highway. [themify_layout_part id=34172] Wat is de Enchanted Highway? De Enchanted Highway bestaat uit zeven metalen kunstwerken tussen de plaatsen Regent en Gladstone. Ze zijn allen het idee van de lokale artiest Gary Greff. Hij startte in 1991 met de bouw van The Tin Family en werkt inmiddels aan Spider Webs. Dat is de eerste expansie sinds Fisherman’s Dream uit 2006. In de tussentijd realiseerde hij nog wel even een motel: The Enchanted Castle. Een accommodatie speciaal voor reizigers die maar geen genoeg krijgen van merkwaardige beelden. [themify_layout_part id=34170] Hoe kan ik de Enchanted Highway zien? Een roadtrip maken over de Enchanted Highway? Dat kan – uiteraard. Volg hiervoor Interstate 94 tot je uitkomt bij Exit 72. Vervolg hiervandaan de snelweg richting Regent. Je ziet dan achtereenvolgens de volgende kunstwerken: Geese in Flight Deer Crossings Grasshoppers in the Field Fisherman’ Dream Pheasants on the Prairie Teddy Rides Again The Tin Family Foto: Anneloes Keunen via Amerika Only [themify_layout_part id=37739] [themify_layout_part id=34047]
5 bestemmingen in Utah die géén National Park zijn
Bryce Canyon National Park en Zion National Park horen bij de absolute hoogtepunten van de Verenigde Staten. Maar eh – dat weten we nu eigenlijk wel. Heb je plannen om naar het Amerikaanse Westen te gaan? Skip dan déze ietwat alternatieve bestemmingen niet! 1. Park City Wintersport is wellicht niet iets wat je direct associeert met de Verenigde Staten. Toch zijn skiën en snowboarden ook aan de andere kant van de Atlantische Oceaan uiterst populair. Waar dat allemaal gebeurt? In Park City: het grootste skigebied van Amerika met honderden kilometers aan zowel brede als lange afdalingen. Misschien dat de naam Park City je nu al iets zegt. Tenslotte werden hier in 2002 de Olympische Winterspelen gehouden. Maar zelfs als je verder weinig hebt met wintersport en -spelen is Park City de moeite waard. Al is het maar vanwege de uiterst knusse Main Street in het centrum: dé plek waar alle afdalingen uitkomen. Park City bezoeken? Check dan hier het aanbod reizen van onze vrienden van Tioga Tours! 2. Grand Staircase-Escalante National Monument Géén National Park, maar een National Monument. Grand Staircase-Escalante National Monument is vernoemd naar de brede, door de natuur gevormde terrassen die samen wel iets weg hebben van een trap – vandaar de naam. En wie dit wil zien, mag een waar kleurenspektakel verwachten. Rood en oranje, maar ook grijs en zelfs roze: alles komt terug in dit bijzondere landschap. Dé manier om het te zien? Dat is de Scenic Byway 12. Hij kronkelt van Panguitch naar Torrey. Bovendien loopt ‘ie grofweg van Bryce Canyon National Park naar Capitol Reef National Park. Mócht je je dagelijkse dosis nationale parken onverwachts tóch missen, dan kun je altijd van gedachten veranderen. Zien? Kijk dan hier! 3. Dinosaur National Monument Dinosaur National Monument is een interessante bestemming wanneer dino’s helemaal je ding zijn. Door de jaren heen zijn hier enorm veel fossielen gevonden. Welke dat zijn en waar ze precies zijn opgerakeld? Dat zie je aan de hand van de indrukwekkende Fossil Discovery Trail. Heb je verder geen interesse in Platvoet en zijn vriendjes? No worries. Dinosaur National Monument is ook erg populair bij kampeerders, vissers en rafters. Naar het Amerikaanse Westen? Check deze reizen van Tioga Tours! 4. Salt Lake City Salt Lake City is de hoofdstad van Utah en onlosmakelijk verbonden met het Mormoonse geloof. Zij hebben hier tenslotte hun hoofdkwartier in de vorm van de indrukwekkende Salt Lake Temple. Het pand is het centrale punt van Temple Square, wat op haar beurt weer het middenpunt van de stad is. Omdat Mormonen er de traditie op nahouden om familiegegevens van alles en iedereen te verzamelen, is de Family History Library een interessante bestemming. De kans is groot dat hier ook iets van jouw familie is te vinden. Je kunt er hier zomaar achterkomen dat je nog een verre neef in Oklahoma hebt. Salt Lake City is bovendien een ideale uitvalsbasis voor routes door het Zuid-, maar ook het Noordwesten. Reizen door deze streken vind je hier en hier. 5. Dead Horse Point State Park Moab, Utah is hét vertrekpunt voor zowel Arches National Park als Canyonlands National Park. Het plaatsje ligt precies tussen deze twee parken in en zodoende erg populair onder nationale én internationale reizigers. Maar goed. Omdat we National Parks voor dit rijtje nu eenmaal hebben afgezworen, komen we met een alternatief. En wát voor alternatief! Dead Horse Point State Park is namelijk één van de prachtigste bestemmingen in het Amerikaanse Westen. Je hebt hiervandaan een fantastisch uitzicht over de Colorado Valley en de Colorado River: de rivier die ook verantwoordelijk is voor het uitsnijden van de Grand Canyon. Naar Moab? Kijk dan hier! Infodag Meer weten over Zuidwest-Amerika, maar ook over West-Canada? Kom dan naar de infodag van Tioga Tours op zaterdag 15 oktober 2022! Kruip achter het stuur van een Amerikaanse camper, schuif aan voor een adviesgesprek met een reisadviseur of stippel meteen een route uit met kenners uit Utah zelf. Klik hier voor méér info!
Dit is de langste weg ter wereld: de Pan-American Highway
Hij is in totaal ruim dertigduizend kilometer lang en loopt voor een fors deel dwars door de Verenigde Staten. Wil je de Pan-American Highway helemaal rijden? Dat wordt een béétje ingewikkeld. Los van de lengte bevat de route namelijk delen die niet of nauwelijks begaanbaar zijn. [themify_layout_part id=34172] Beginpunt Het is bijvoorbeeld al knap ingewikkeld om bij het beginpunt te komen. De Pan-American Highway start namelijk in het uiterste noorden van Alaska. Bij het plaatsje Prudhoe Bay, om precies te zijn. Een plek waar doorgaans meer kariboes dan mensen komen. [themify_layout_part id=34170] Route door de Verenigde Staten De route slingert hiervandaan door Alaska en Canada richting de grensovergang met de Verenigde Staten. Daar gaat ‘ie over in Interstate 35, waarbij de naam tijdelijk verandert naar The Inter-American Highway. En The Inter-American Highway – die is eigenlijk best goed te doen. Hij loodst je door vijf verschillende staten: Minnesota, Iowa, Kansas, Oklahoma én Texas. [themify_layout_part id=37739] Centraal- en Zuid-Amerika Eenmaal aangekomen in Laredo, Texas passeer je de grens met Mexico. De Pan-American Highway gaat dan verder door Centraal-Amerika. De trip wordt hierbij twee keer onderbroken: een keer om het Panama Canal per veerpont over te steken én een keer in de Darién Gap. Dat is een moerasland waar eigenlijk helemaal geen weg doorheen gaat, omdat dit te duur was om aan te leggen. In Zuid-Amerika gaat de Pan-American Highway door jungles, over bergen, door woestijnen én langs de kust. Landen die je daarbij doorkruist, zijn Colombia, Ecuador, Peru, Chili en Argentinië. De route eindigt in Tierra del Fuego, het uiterst zuidelijke stukje van Argentinië. Bucketlist Zijn er mensen die dit doen? Zeker. Een prijzig avontuur, zeker gezien de vele gebreken waarmee de Pan-American Highway mee te maken heeft. Het ontbreken van een echte route, bijvoorbeeld. Maakt allemaal niet uit, want deze roadtrip is meer een bucketlist dingetje: je móet het – volgens sommigen – gedaan hebben. Gaat de hele route je te ver? Dan is het deel door alleen Amerika best de moeite waard. Volg hiervoor Interstate 35 en vergeet niet te stoppen in onder anderen Minneapolis, Kansas City, Oklahoma City en Austin. Bron: Travel + Leisure [themify_layout_part id=34047]
Amerika krijgt dit jaar een erg warme zomer, zo voorspellen meteorologen
Mocht een zomervakantie in The States er nog inzitten, dan wordt het een reis waarbij zonnebrand géén overbodige luxe is… Het Amerikaanse The Weather Channel heeft dit weekend haar weersvoorspellingen voor de langere termijn gedeeld. De inhoud? Het wordt warm. Erg warm, in sommige gevallen. Dat geldt voor het centrale deel van de Verenigde Staten, maar ook voor de Amerikaanse westkust. [themify_layout_part slug=leestips-amerika] Juni tot augustus ‘De periode van juni tot augustus wordt naar verwachting heter dan gemiddeld, voorspelt The Weather Channel in een blogpost. ‘Dat geldt voor de westkust, de Mississippi Valley en het westelijke deel van de Great Lakes-regio.’ Onder de westkust vallen onder toeristen populaire staten als Californië, Nevada en Utah. De Mississippi Valley bestaat uit dertien verschillende staten in het midden van het land, waaronder Tennessee, maar ook hooggelegen gebieden als North Dakota en Wisconsin. Het westelijke deel van de Great Lakes-regio huisvest onder meer Michigan. Maar de grootste kans op warm weer, aldus The Weather Channel, gaat naar het noordelijke en centrale deel van de Rocky Mountains en de zogenoemde Central Great Plains. Daaronder vallen delen van Texas, Oklahoma, Kansas en Nebraska. [themify_layout_part slug=”reistips-amerika”] Redenen De voorspelling is gebaseerd op La Niña: een periodieke koeling van het water in het oostelijke deel van de Pacifische Oceaan. We weten niet hoe, maar dat heeft blijkbaar invloed op het zomerse weerpatroon in Amerika. ‘Zomers die na La Niña komen, zijn vaak heet – vooral in het westen en oosten’, aldus The Weather Channel. [themify_layout_part slug=”amerika-only-nieuwsbrief”] Goed – of slecht nieuws? Nu denk je misschien – leuk, zo’n warme zomer. Maar de Amerikanen zelf zijn er helemáál niet zo blij mee. In de maand maart werd 46% van het land al geclassificeerd als te droog. Een hete zomer draagt vanzelfsprekend niet bij aan dit droogteprobleem. Bovendien wordt er in deze gebieden tot en met mei weinig regen verwacht, zo voorspelt het NOAA Climate Prediction Center. Een schrale troost voor hen die hun vraagtekens zetten bij het warme weer: het kan zijn dat The Weather Channel ernaast zit. Een ander voorspellend instituut, The Farmer’s Almanac, laat namelijk een totaal ander beeld zien. Zij voorspellen een zompige lente. Bron: Travel + Leisure
Dit kleine, Amerikaanse stadje GEEFT je $6.000 als je er komt wonen
Verzamel je inboedel en verhuis naar Natchez, Mississippi als je… A) …altijd al in Amerika wilde wonen; B) …van gratis geld houdt. Het is een fenomeen dat steeds vaker opduikt: steden en dorpen die mensen betalen om er te komen wonen. Zo trakteerde Tulsa, Oklahoma creatieve ondernemers die bereid waren zich hier te installeren. De reden? De stad had een tekort aan creatieve impulsen en hoopte dat hiermee op te lossen. Ook Arkansas is bekend met het fenomeen geld-in-ruil-voor-een-migratie. En nu is het Natchez’ beurt om op de bandwagon te springen. Ze zoeken zogenoemde remote workers – dat komt neer op iedereen die kan werken buiten de oorspronkelijke kantoorconstructie. Daar hebben ze zesduizend dollar per persoon voor over. Je krijgt daarnaast, tijdens je eerste jaar als nieuwbakken inwoner van Natchez, hulp tijdens het betalen van de standaard leefkosten. [themify_layout_part slug=”leestips-diepe-zuiden”] ‘Ambitieus project’ Burgemeester Dan Gibson is er maar wat blij mee. Vooral omdat Natchez volgens hem de éérste stad in Mississippi is waar een dergelijk initiatief wordt gelanceerd. ‘Dit helpt enorm in de investering van Natchez als stad’, aldus Gibson. Het programma draagt de naam Shift South en is in principe bedoeld voor iedereen die niet in Natchez woont. Deelnemers moeten dus verhuizen naar Natchez óf het omringende Adams County. Er zit echter wel een catch aan het geheel – en geen kleintje. Natchez mag je dan $6.000 toeschuiven; het eist ook dat je een woning van minstens $150.000 betrekt. De uiteindelijke betalingsrekening verloopt in twee stappen. Je krijgt eerst $2.500 ter compensatie van geleden verhuiskosten. Daarna maakt de stad $300 aan maandelijkse toeslagen naar je over – één jaar lang. Dat maakt het eerder genoemde traject in Tulsa, Oklahoma een stuk aantrekkelijker – maar daar zullen ze in Natchez niet wakker van liggen. Shift South levert hen de nodige publiciteit op – en gezien de lokale VVV – Visit Natchez – ook bij het project is betrokken, zal dat ongetwijfeld ook een beetje het doel zijn. [themify_layout_part slug=”reistips-diepe-zuiden”] Natchez We moeten zeggen dat Natchez die publiciteit wel een beetje verdient, want het is een onderschatte én onderbelichte bestemming op het palet Amerikaanse must-visits. Zo telt Natchez duizend (!) woningen die allemaal in de National Register of Historic Places staan. Natchez ligt daarnaast niet alleen in Mississippi, maar ook aan de rivier. En dan is het ook nog de Biscuit Capital of the World, hoewel we niet echt weten wat we daarmee aanmoeten… Bron: Travel + Leisure [themify_layout_part slug=amerika-only-nieuwsbrief]
Oklahoma wil de jacht op Bigfoot legaliseren – en je kunt $25.000 winnen als je hem vangt
Heb je voor komende zomer nog geen plannen? Als we een béétje geluk hebben (lees: als we weer mogen reizen in verband met het coronavirus), kun je in Oklahoma proberen Amerika’s favoriete mythische wezen te vangen. Een typisch gevalletje alléén-in-Amerika, dit. Justin Humphrey, representative van de staat Oklahoma, ondertekende deze maand een nogal opmerkelijk wetsontwerp. Het voorstel kondigt namelijk het Bigfoot Hunting Season aan. Ja – echt waar. Maar waarom – in hemelsnaam? ‘Een hoop mensen geloven niet in Bigfoot’, stelt Humphrey in een statement, uiterst logisch. ‘Maar heel veel mensen doen dat wel’, vervolgt hij helaas. ‘Daarom willen we dat er dagen komen waarop het mogelijk is om op het mythische wezen te jagen. Net als dat er specifieke dagen zijn voor de jacht op wildlife.’ Humphrey wil dat de Oklahoma Wildlife Conversation Commission wordt belast met het verstrekken van licenties voor zo’n jacht. Zelf heeft hij geen plannen om mee te doen. ‘Ik loop mijn hele leven lang al door bossen en heb Bigfoot nog nooit gezien. Ik heb ook niets gehoord. Maar sommige mensen zijn er honderd procent zeker van dat ze hem hebben gespot. Goede, normale mensen.’ [themify_layout_part slug=leestips-amerika] Bigfoot? Mocht je niet precies weten wie of wat Bigfoot is: volgens de legendes gaat het om een wezen dat als half-man half-aap het levenslicht zag. Naar verluidt maakt Bigfoot de bossen van Oklahoma onveilig. De ene Amerikaan verwijst de mythe pertinent naar het rijk der fabelen, maar andere Amerikanen zijn er stellig van overtuigd dat ze Bigfoot hebben gezien. Onderstaande video wordt door velen van hen aangedragen als het ultieme bewijs. [themify_layout_part slug=”reistips-amerika”] Toerisme Natuurlijk heeft Humphreys ook een achterliggende, commerciële gedachte met zijn wetsvoorstel. ‘Toerisme is een van de belangrijkste bronnen van inkomsten in Oklahoma’, zegt hij. ‘Als we zo’n jachtseizoen instellen, trekt dat alleen maar meer mensen naar de regio. Die kunnen dan direct zien hoe mooi de rest van Oklahoma is.’ Volgens Humphreys is zijn voorstel nu al geslaagd. ‘Vele mensen hebben me al gevraag om een licentie, zodat ze hem kunnen lijsten. Dat zorgt voor winst. En alles wat winst kan genereren, is mooi meegenomen.’ [themify_layout_part slug=”amerika-only-nieuwsbrief”] Prijzengeld Om het geheel nog eens wat meer kracht bij te zetten, looft Humphreys een prijs uit: wie Bigfoot vangt, krijgt $25.000 aan prijzengeld. Vangt, ja. Wie het ding doodt of verwondt, kan fluiten naar het bedrag. Of het allemaal ook echt doorgaat, is nog maar zeer de vraag. De Oklahoma Wildlife Conservation Commission ziet vooralsnog niets in het verstrekken van licenties. ‘Wij geloven niet in Bigfoot en hanteren in dezen een wetenschappelijke benadering’, aldus de commissie. Maar Humphreys wil van geen wijken weten. ‘Het algemene doel is mensen hierheen halen, zodat ze een goede tijd kunnen hebben’, stelt hij. ‘Als ze daarbij Bigfoot vangen, is het mooi meegenomen. Ik schat de kans dat dit doorgaat op 50/50.’ In Amerika Only Magabook 1 staat een interview met een bedrijf dat mensen meeneemt tijdens zoektochten naar Bigfoot. Bron: Travel + Leisure
De Bowling Ball Yard is een van de vréémdste attracties langs Route 66
Je ziet tenslotte niet iedere dag een tuin vol bowlingballen. Want de Bowling Ball Yard is in feite niet veel meer dan dat. Waar je ook kijkt: je ziet overal varianten die regelrecht uit het lokale partycentrum lijken te zijn weggekaapt. Die zijn daar vanzelfsprekend niet zomaar neergelegd. Ze maken deel uit van verschillende kleurrijke kunstwerken. Bowling Ball Art, om precies te zijn. Ideetje van ene Chris Barbee. [themify_layout_part slug=”leestips-route-66″] Overleden Ondanks het lollige uiterlijk heeft de Bowling Ball Yard een beetje een treurige achtergrond. Dat begint allemaal bij de wijlen echtgenote van Chris Barbee. Carol Barbee was tuinier en gebruikte op een dag – bij toeval – een paar oude bowlingballen als vazen. Het concept gaf Chris de nodige inspiratie om zelf met dit soort ballen aan de slag te gaan. Het idee kwam desondanks pas écht van de grond toen Carol in 1997 overleed. Chris begon toen met het maken van kunstwerken (inclusief een compleet hek van bowlingballen rondom het terrein), allemaal als ode aan zijn overleden vrouw. Daarmee groeide hij langzaam uit tot een nationaal fenomeen. [themify_layout_part slug=”reistips-route-66″] Collectie Inmiddels is Chris’ collectie aan kunstwerken werkelijk gigantisch én gewoon open. De creaties variëren van Amerikaanse vlaggen tot werkende biljarttafels. Op het terrein staat ook een mini-museum waar de meest bijzondere ballen worden geëxposeerd. Daaronder vallen onder meer bowlingballen die door verschillende staten aan Chris zijn gedoneerd. Hij bezit er inmiddels twintig – uit twintig staten. Het schijnt zijn hoop te zijn om ooit over vijftig van dit soort exemplaren te beschikken. [themify_layout_part slug=”amerika-only-nieuwsbrief”] Locatie De Bowling Ball Yard ligt in het noordoosten van Oklahoma, op zo’n 75 mijl van de stad Tulsa en niet ver van Route 66. Bron: Atlas Obscura
Alléén in de USA: de 10 vreemdste, Amerikaanse kersttradities
Van surfende Santa’s tot hardloopwedstrijden waarbij alle deelnemers in een kerstmannenpak verschijnen. 1. In Mobile, Alabama wordt jaarlijks geprobeerd het wereldrecord ‘meeste elfen op één locatie’ te verbreken Dat gaat dit jaar waarschijnlijk niet lukken, maar normaal gesproken wordt er in Mobile er-rug naar Elfapalooza uitgekeken. 2. Chandler in Arizona is ieder jaar thuis voor ’s werelds grootste kerstboom van tumbleweeds Je weet wel – van die rollende, dode planten die in het verlaten westen van The States doorgaans over de weg waaien. Bijzonder materiaal voor een kerstboom, vinden we. [themify_layout_part slug=leestips-amerika] 3. In Californië arriveert Santa Claus niet met een slee, maar op een surfplank Tenminste. Tijdens de Laguna Niguel Surfing Santa Competition, dan. 4. In Maine eet men met Kerst traditiegetrouw Seafood Chowder Dat kan ook niet anders, in een staat waar zóveel kreeft wordt gegeten. 5. In Florida worden er geen kerstbomen, maar strandstoelen versierd Tijdens Deck The Chairs in Jacksonville, dan. We schatten dat de gemiddelde Florida Man thuis gewóón een Nordmann heeft staan. [themify_layout_part slug=”reistips-amerika”] 6. In Nevada rennen mensen verkleed als kerstman door de straten van Reno Ook de Reno Santa Crawl gaat dit jaar niet door: een hardloopwedstrijd waar je zonder passende outfit niet aan mag meedoen. 7. In New Mexico worden rode pepers opgehangen als kerstdecoratie Deze zogenoemde ristras spot je met name aan de gevels van woningen. 8. In Oklahoma schiet men jaarlijks hun Christmas Guns af Dat is in Fort Reno blijkbaar een gezellige traditie. De deelnemers willen daarmee kwade geesten wegschieten. [themify_layout_part slug=”amerika-only-nieuwsbrief”] 9. Rhode Island tuigt jaarlijks een kerstboom van kreeftenvallen op Deze zogenoemde lobster traps zijn een jaarlijks terugkerend fenomeen op Block Island. 10. In Wyoming kun je skiën met de Kerstman In Jackson Hole, to be exact. Een van de populairste skiresorts in heel Amerika. Bron: Insider Travel
