Robert Allen Zimmerman, beter bekend als Bob Dylan, bereikte op 24 mei de respectabele leeftijd van 72 jaar. Aan stoppen lijkt ’s werelds bekendste protestzanger niet te denken – vorig jaar verscheen het album Tempest nog. Daarom in Tuesday Tunes: Bob Dylan en zijn meest Amerika-kritische én –lovende nummers.
Blowin’ In The Wind
Al vanaf de release in 1963 is Blowin’ In The Wind een anthem voor Amerikanen (en niet-Amerikanen) die streven naar gelijkwaardigheid tussen rassen. Daarnaast motiveerde het nummer Sam Cooke tot het maken van nog zo’n wereldplaat, A Change Is Gonna Come.
Girl From The North Country
Girl Form The North Country is een vaak wat ondergeschoven duet tussen twee grootheden: Bob Dylan en Johnny Cash. Een bijzondere plaat, afkomstig van het album Nashville Skyline, waarop Dylan voor het eerst experimenteerde met country.
Highway 61 Revisited
Titeltrack van het gelijknamige album. De Highway 61, voerend van Minnesota naar New Orleans, werd afgelegd door veel Afro-Amerikaanse muzikanten op weg waren naar Chicago. De weg inspireerde Dylan tot het maken van onder andere dit nummer.
Hurricane
Dylan’s Hurricane deed destijds ook wat stof opwaaien. De plaat vertelt het verhaal van de verkeerd veroordeelde bokser Rubin ‘Hurricane’ Carter. Eén van de hoogtepunten van het album Desire.
Masters Of War
Wellicht is Masters Of War niet Dylan’s meest subtiele songtekst. Teksten als ‘You fasten the triggers, for others to set fire. Then you sit back and watch the death count gets higher’ zijn allicht wat recht door zee, maar goed. Niet alles hoeft diepgaand te zijn, niet wanneer het gaat om de Koude Oorlog.
The Times They Are A-Changin’
Eén van Dylan’s bekendste nummers, waarop hij alle protesten die ten tijde van de release gaande waren met elkaar combineerde. Over inspelen op de wensen van het publiek gesproken. Klassieker.
